Υπάρχουν συνάνθρωποι που η ζωή δεν τους τα έφερε όπως τα περίμεναν. Αυτοί έχουν ανάγκη από τη βοήθειά μας. Όλο το χρόνο, βέβαια και όχι μόνο τις γιορτινές μέρες. Αλλά τούτες τις μέρες το ψυχικό φορτίο που κουβαλάνε γίνεται ακόμα πιο βαρύ.
Ας ασχοληθούμε, λοιπόν, λίγο μ ‘αυτούς τους ανθρώπους τη Μεγάλη Εβδομάδα. Ας τους δώσουμε τη δυνατότητα, όσοι μπορούμε, να στρώσουν κι αυτοί το Πασχαλινό τραπέζι.
Ασφαλώς και είναι δύσκολο να υποκαταστήσουμε την Πολιτεία, την Εκκλησία και τους άλλους φορείς. Μπορούμε όμως να καλύψουμε το κενό εκεί που δεν έφτασε η στοργή των εντεταλμένων φορέων. Άλλωστε είμαστε εκείνοι που γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα ποιοι έχουν ανάγκη, γιατί τους έχουμε έξω από την πόρτα μας. Στη γειτονιά, στο διπλανό σπίτι.
Οι μέρες που περνάμε είναι δύσκολες, λόγω της οικονομικής κρίσης. Όμως ας το παλέψουμε, τουλάχιστον εκείνοι που μπορούμε.
Μόνο έτσι θα νιώσουμε το νόημα των ημερών αλλά και την αξία της προσφοράς στο συνάνθρωπο.
Αξίζει τον κόπο...
